Onder wederrechtelijk verkregen voordeel wordt verstaan de waarde waarmee het vermogen van de betrokken persoon als gevolg van het strafbare feit is toegenomen, alsmede de uit die vermogensvermeerdering verkregen vruchten (vervolgprofijt). Verder kan het wederrechtelijk verkregen voordeel ook de waarde betreffen waarmee het vermogen als gevolg van de besparing van kosten niet is afgenomen.<\/p>\n
Wederrechtelijk verkregen voordeel behoeft slechts te worden geschat (art. 36e lid 5 Sr.). Wel is de rechter voor de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel gebonden aan art. 511f Sv waarin is bepaald dat de rechter die schatting slechts kan ontlenen aan de inhoud van wettige bewijsmiddelen.<\/p>\n
Als wettig bewijsmiddel zal veelal een (in het kader van een strafrechtelijk financieel onderzoek opgesteld) financieel rapport in het geding zijn gebracht met een beredeneerde, al dan niet door de methode van vermogensvergelijking verkregen, begroting van het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel kan worden geschat. Een dergelijk rapport is doorgaans zo ingericht dat daarin onder verwijzing naar of samenvatting van aan de inhoud van andere wettige bewijsmiddelen ontleende gegevens gevolgtrekkingen worden gemaakt omtrent de verschillende posten die door de opsteller(s) van het rapport aan het totale wederrechtelijk verkregen voordeel ten grondslag worden gelegd. De bedoeling is dat het wederrechtelijk verkregen voordeel zo dicht mogelijk zit bij de feiten. Omdat dit lastig is wordt er een schatting gemaakt.\u00a0Het wederrechtelijk verkregen voordeel kan worden geschat\u00a0per delict (art. 36e lid 2 Sr.) of per periode (art. 36e Sr.).<\/p>\n Per delict \/ transactiemethode \/ concrete berekeningsmethode<\/a> Van ieder afzonderlijk strafbaar feit (transactie) wordt het specifiek daardoor verkregen voordeel berekend (directe vermogensaanwas door het strafbare feit plus het eventuele vervolgprofijt plus besparing van kosten minus de gemaakte kosten<\/a>),<\/p>\n
\nIn\u00a0HR 26 maart 2013,\u00a0ECLI:NL:HR:2013:BV9087<\/a> geeft de Hoge Raad aan dat de rechter voor de motivering van de schatting kan verwijzen naar een dergelijk rapport en dat er alleen een verzwaarde motiveringsplicht geldt indien de gevolgtrekking uit dat rapport gemotiveerd wordt betwist.<\/p>\nMethoden\u00a0van schatting<\/h3>\n
\n<\/span>De voordeelsberekening per delict, oftewel per concreet aangeduid feit, wordt gebruikt bij de\u00a0berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel op basis van art. 36e lid 2 Sr. Het\u00a0uitgangspunt voor de bepaling van het wederrechtelijk verkregen voordeel is het voordeel dat
\nde betrokkene in de concrete omstandigheden van het geval daadwerkelijk heeft behaald (HR 14 februari 2006, JOW 2006\/41).\u00a0Deze wijze van voordeelsberekening wordt ook wel aangeduid als een berekening op\u00a0transactiebasis (transactiemethode \/ concrete berekeningsmethode.<\/p>\n