TBS
TBS staat voor terbeschikkingstelling. TBS is een maatregel die door de rechter kan worden opgelegd aan een verdachte die een ernstig feit heeft gepleegd en verminderd toerekeningsvatbaar is omdat ze lijden aan een psychiatrische stoornis. Daarbij geldt als voorwaarde dat de al niet verminderde ontoerekeningsvatbaarheid voortvloeit uit een psychische stoornis die ten tijde van het delict bestond en onder invloed waarvan het delict is begaan.
Vormen van TBS
De wet kent twee vormen van TBS:
Voorwaarden voor TBS
Om TBS met dwangverpleging of TBS met voorwaarden te kunnen opleggen, moet er voldaan zijn aan de volgende voorwaarden:
- veroordeling voor een misdrijf waarop naar wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van 4 jaar of meer is gesteld, alsook bij veroordeling wegens de artikelen 132, 285 lid 1, 285b, 395 Sr. en 175 lid 2 WVW alsook 11 lid 2 Opiumwet.
- er moet sprake zijn van een ten tijde van het begaan van het feit vastgestelde gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van de geestvermogens
- Deze gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis moet zijn vastgesteld door een met redenen omkleed advies van minimaal twee gedragsdeskundigen van verschillende disciplines (psychiater en psycholoog), tenzij de verdachte niet meewerkt aan het onderzoek
- Er moet causaal verband bestaan tussen de stoornis en de daad
- De veiligheid van anderen of de algemene veiligheid van personen of goederen moet de oplegging van TBS eisen
> Meer informatie voorwaarden opleggen TBS
Alleen meervoudige kamer bevoegd
Anders dan bij de maatregel tot plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis, die ook door de politierechter kan worden opgelegd, kan TBS alleen worden opgelegd door de meervoudige kamer van de rechtbank. Indien een strafzaak is voorgelegd aan de politierechter en hij meent dat TBS opgelegd zou moeten worden, dan moet de rechter de zaak doorverwijzen naar de meervoudige kamer van de rechtbank (vlg. art. 369 lid 2 Sv.).
TBS-klinieken
Er zijn in Nederland 12 TBS-inrichtingen die door de Minister van Justitie zijn aangewezen als inrichting voor de verpleging van ter beschikking gestelden. Het gaat om drie rijksinstellingen, vijf particuliere instellingen en vier niet-justitiele inrichtingen / forenisch psychiatrische klinieken.
